سلام. امروز صبح نشستم پای لپتاپ و برای وقت گذروندن رفتم تو گالریم. تمام عکسایی رو که تو ده سال گذشته (و حتی بیشتر) گرفتهم، تا الان سعی کردهم تو فولدرهایی براساس زمانشون دستهبندی کنم. یه تعدادی هم موضوعیان، مثلا عکسای مدرسه یا دانشگاه. (بخشی از عکسهای زمان مدرسه رو خودم نگرفتم و عکسهاییه که ازمون گرفتهن). به هر حال، یه مدته میرم سراغ عکسهای سالهای قبل و دستهبندیشون رو موضوعیتر میکنم. و یاد گذشته میکنم و فکر میکنم.
تو کتاب ایکیگای که اینجا گفته بودم، نوشته بود ایکیگای میتونه هر چیزی تو زندگی روزمره باشه که حالتون باهاش خوبه و ازش انگیزه میگیرید. واسه هر کسی یه چیزیه؛ میتونه شغل باشه، یا یه آدم، یه سرگرمی یا هر چیز دیگه. من دیدم این عکاسی (غیرِ حرفهای) تو زندگی من همچین نقشی داره. من رو به لحظه میاره، توجهم رو به جزئیات جلب میکنه، ازش لذت میبرم.
اما تو کتابه یه حرف دیگه هم میزد. میگفت ایکیگای شما رو به آدمهای دیگه هم پیوند میده.
نه اینکه بخوام زور بزنم از علاقهم یه ایکیگای مطابق تکتک ویژگیهای این کتاب بسازم، فقط داشتم به اون پیونده فکر میکردم. اینکه چقدر نمایش دادن خروجی این سرگرمیم روم اثر داره.
من قبلا عکسهای زیادی رو تو اینستاگرام پست/استوری میکردم -اصلا روز اول اینستا رو واسه همین ساختم، چه میدونستم شبکه اجتماعی چیه!- و اونجا یه تعداد آدم عکسها رو میدیدن و این خوشحالم میکرد. اما الان که نزدیک ۹ ماهه هیچی تو اینستا نذاشتم، از این نظر دچار نوعی خلاء شدم!
چند هفته پیش با دوستام رفته بودیم کافه و وقتی داشتم از حوض وسط حیاطش عکس میگرفتم دوستم پرسید تو که اینستا نمیذاری، واسه چی داری عکس میگیری؟
واقعا عجب سوالی! نه، من واسه دل خودم عکس میگیرم. خوشحال میشم به بقیه هم نشونش بدم، ولی اول از همه واسه ثبت خاطرهس و واسه لذتی که از این کار میبرم. بعد هم غیر از اینستاگرام خیلی جاهای دیگه هست که احتمالا دوست من باهاشون آشنایی نداشت.
من خیلی وقتا تو کانالم عکسها رو گذاشتم و اونجا دیده شدن. خیلی وقتا صرفا به اطرافیانم نشونشون دادهم.
پارسال تو همون بازهای که اینستا نمیرفتم، سایت 35awards رو کشف کردم که مسابقههای عکاسی میذاره. چند تا عکس آپلود کردم و از امتیاز گرفتنام لذت میبردم. (رتبهی خاصی هم نیاوردم البته!)
یکی دو هفته پیش هم که گفتم، برای اولین بار تو گوگلمپ چند تا عکس از یه جا آپلود کردم. بعد، چند روز پیش ایمیل اومد که عکسهات بیش از ۱۰۰ بار دیده شدن. اینم خوشحالم کرد و به فکر افتادم بازم این کارو بکنم.
خلاصه که حین مرتب کردن عکسها همیشه فکرم حول این میچرخه که این همه عکسو نگه میدارم چه کار؟ غیر از جنبهی خاطره و یادگاری، کجاها و چطور میتونم استفادهشون کنم؟
اگه بعدا بازم راهی یا جوابی پیدا کردم ازش مینویسم.
+ ویرایش: پایان چالش - فعلا!