آزمایش مارشمالو

سلام

یه چیز جالب شنیده‌م که دوست داشتم اینجا هم تعریفش کنم. ولی قبلش می‌خوام ازتون بپرسم قضیه‌ی تست مارشمالو رو شنیدین؟ همون آزمایشی رو می‌گم که جلوی بچه‌ها یه مارشمالو گذاشتن و گفتن می‌تونی بخوریش ولی اگه یه ربع صبر کنی یه مارشمالوی دیگه هم بهت می‌دیم. و ۲۰ سال بعد زندگی همون بچه‌ها رو بررسی کردن تا ببینن در چه وضعی‌ان و چقدر موفقن.

مخصوصا توضیح کامل‌تر یا لینکی ندادم، شما هم یه لحظه سرچش نکنید چون احتمالا شنیده‌ین درباره‌ش. اگه حالشو دارین، ممنون می‌شم برام بگین دیگه چی ازش تو ذهنتونه؟ یادتونه کجا درباره‌ش خوندین یا شنیدین؟ اگه هم براتون جدیده، از همین خلاصه‌ای که گفتم چه نتیجه‌ای می‌گیرین؟ کلا چی فکر می‌کنین درباره‌ش؟

مچکرم :)

هنوز نمی‌دونم می‌خوام رمزشو بدم یا نه، ولی شما بی‌زحمت برام دعا کنید.

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

صفحه‌ی پادکست‌ها

سلام

امروز ۳۰ سپتامبر و روز جهانی پادکسته. گفتم به این بهانه یه پست بنویسم برای معرفی چند تا از پادکست‌هایی که دنبال می‌کنم. ولی دیدم دارم وسوسه می‌شم درباره‌ی هر پادکستی که تا حالا حتی یه قسمت ازش گوش دادم بنویسم و این وقت می‌گیره. پس شیطونو لعنت کردم :)) و فکر کردم شاید بهتر باشه یه صفحه برای این کار درست کنم و اونو کم‌کم آپدیت کنم. این هم جنبه‌ی معرفی داره و هم بعدا می‌تونه به کار خودم بیاد.

این لینک اون صفحه‌س: پادکست‌هایی که گوش می‌دم

هنوز هیچی توش نذاشتم و لینکش رو هم جایی اضافه نکردم، ولی اومدم اول در موردش بگم که انگیزه شه برم کم‌کم پرش کنم! شاید بعدا از این صفحات برای کتاب و این چیزا هم درست کنم چون به نظرم آرشیو خوبی می‌شه برام. ضمن اینکه دیگه می‌تونم بدون اینکه لازم باشه برا هر چیز یه پست معرفی بذارم فقط اسمشو با یه توضیح کوتاه تو اون صفحه اضافه کنم که فقط یادم بمونه درباره‌ی چی بود و کِی خوندمش/دیدمش/...

‌

اینکه می‌گم آرشیو، برای اینه که من گاهی میرم سراغ مثلا پادکست‌هایی که دنبال می‌کنم، و اون‌هایی رو که می‌بینم دیگه نمی‌خوام سراغشون برم حذف می‌کنم. چون می‌دونید، پادکست هم از اون چیزاییه که خطر غرق شدن در دنیاش وجود داره! کلی پادکست با محتوای خوب وجود داره و ما فرصت گوش دادن به همه‌شون رو نداریم. لیستی که من تو Castbox دنبال می‌کنم هم پر شده از پادکست‌هایی که مدت‌هاست قراره یه روز برم سراغشون یا مدت‌هاست رغبت نکردم ازشون چیزی گوش بدم. و این لیست‌ها چه در مورد کتاب و فیلم باشه یا پادکست، برای من گاهی تبدیل می‌شن به یه بار ذهنی و به کوهی از کارهای نکرده اضافه می‌شن. کارهایی که شاید اونقدرم اولویت نداشته باشن ولی یادآوری هر روزه‌شون یه حس عقب موندن و نرسیدن به کارها به آدم می‌ده. برای همین گاهی روی کانال‌ها یا صفحاتی که تو هر شبکه و پلتفرمی دنبال می‌کنم همچین مروری انجام می‌دم و یه تعداد رو حذف می‌کنم. حالا در برابر این حذف کردن‌ها یه مقاومتی وجود داره که: «اگه یه روووز خواستم دوباره برم سراغش و اسمش یادم نبود چی؟» برای همین یه آرشیو می‌تونه مفید باشه!

‌

راستی امروز اپلیکیشن شنوتو رو هم نصب کردم که یه اپ ایرانیه برای گوش دادن به موسیقی، کتاب صوتی و پادکست. اون رو هم می‌خوام کم‌کم کشف کنم ببینم چیا داره :))

اولین ساعات پاییز ۱۴۰۰

سلام

به نظرم ما بیشتر از اون چه که فکرشو کنیم تحت تاثیر هورمون‌هامون هستیم. اگه یه کم بهش فکر کنیم اونقدرم عجیب نیست. طبیعیه حتی. مثلا می‌گن بدن خودش چرخه‌ی خواب و بیداری داره. در حالت طبیعی صبح‌ها کورتیزول (که بهش هورمون استرس هم می‌گن) در بالاترین حد خودشه که آدم آماده‌ی کار و فعالیت باشه. عوضش شب ملاتونین ترشح می‌شه که آدم استراحت کنه یا بره بخوابه.

در مرحله‌ی بعد سیکل ماهانه رو داریم که طبق مطالعاتِ محدود من ( = یه مطلب که یه بار شانسی به چشمم خورد!) فقط مختص خانوما نیست. و تازه همونم نمی‌فهمم چرا همه فقط PMSش رو می‌بینن. فکر می‌کنین تایمای دیگه چرا حالمون خوبه؟ چون سطح هورمون‌های دیگه‌ای بالاتره. فکر می‌کنیم اون موقع حالت عادیه، در حالی که کلش عادیه! الان جزئیاتش یادم نیست ولی یه ویدیو بود همه‌ی این بالا پایین شدنا رو توضیح می‌داد و می‌گفت چه زمان‌هایی چه انتظاری داشته باشین. می‌گفت کِی حس قدرت بیشتری دارین، کِی سرحال‌ترین و چه زمانی بی‌حوصله‌تر و اینا. خلاصه همه‌ش کار همین هورموناس! بیاین در هر حال دوست‌شون داشته باشیم :دی

بعد از اینم احتمالا یه مرحله‌ی دیگه داریم: چرخه‌ی سالانه! درست مثل طبیعت، بدن و روان ما هم احتمالا با تغییر فصل‌ها یه تغییراتی می‌کنه.

‌

حالا حتی اگه اختلال‌هایی که ممکنه پیش بیان رو حساب نکنیم، آدما بازم صد در صد شبیه هم نیستن. همون‌طور که بعضیا شب بهتر کار می‌کنن و بعضیا صبح، شاید در مورد فصل‌ها هم همین‌طور باشه. مثلا پاییز در اصل برگ‌ریزونه و گویا نقل شده یه عده رفتناشونو می‌ذارن برای پاییز! D: ولی بعضیا هم تو پاییز یه حس سرزندگی دارن، انگار بهار باشه. (مشکل هورمونی هم خودتون دارید :)) )

البته هنوز شواهد کافی واسه اثباتش ندارم! پس فعلا به همین استناد می‌کنیم که کافیه به هر دلیل یه چیز تو ذهنت خاص و قشنگ باشه تا بتونی ازش معنا و انگیزه بگیری. پاییز برای من اینطوریه. (الکی یه ساعت مطالب علمی گفتم :/ )

‌

با اینکه در حال حاضر طبیعتا باید بخوام زمان کندتر بگذره که برسم کارمو به موقع تموم کنم، از تموم شدن تابستون خوشحالم! بی‌صبرانه منتظرم اواخر آبان / اوایل آذر برسه که برم کنار اون برگ‌های قرمز عکس بگیرم! بهار یکی از بچه‌ها رو بردم اونجا رو نشونش دادم (اون موقع سبز بود و گل داشت) و شصت تا عکس از هم گرفتیم! امیدوارم اون موقع هم یکی پیدا شه که حوصله و ذوقشو داشته باشه. نشد هم خیالی نیست، خودم می‌رم!

و البته امیدوارم (و هدف اینه که) قبلش دفاع کرده باشم. روی کاغذ می‌شه و در عمل هم تلاشمو می‌کنم که برسم. فکر کنم باید دوباره یه وقتا برم کتابخونه. حتی شاید قبل از فارغ‌التحصیل شدن یکی دو تا کتاب دیگه از بین اون همه کتاب قرض بگیرم؛ از اون کتابایی که جای دیگه راحت پیدا نمی‌شه. یاد پارسال این موقعا افتاده‌م که گاهی می‌رفتم کتابخونه. یه دفتر برنامه‌ریزی هم خریده بودم برای ۶ ماه دوم سال! الان دیگه برام مهم نیست که بخوام برای نیمه‌ی دوم سال برنامه‌ریزی کنم. دلیلی هم ندارم چون فعلا هدف مشخصه و برنامه‌ی خودشم داره. هر چیز دیگه‌ای فعلا اضافه‌س.

‌

بگذریم. یه مشت از حرفایی رو که تو ذهنم بود با هم زدم و بهتره قبل از اینکه وسواس بگیردم پستش کنم.

اگه امروز ده پونزده سال قبل بود چقدر خوشحال می‌شدیم از اینکه ۱ مهر پنجشنبه‌س و مدرسه رفتن به تعویق میفته :)

فردا (منظورم صبحه) باید یه بیرون برم حتما. شروع پاییز باید یه آیینی داشته باشه بالاخره! آهنگ پیشنهادی‌تون برای گوش دادن حین پیاده‌روی؟