اندیشید: آثار هنری را واقعا باید رام و دستآموز کرد، آدم باید بتواند ناز و نوازششان کند، نه اینکه با ترس و احترام با آنها رفتار کند. هنرمندی که خود را یکسره وقف خلق شاهکاری فناناپذیر کند، شبیه متفکر یا ایدهآلیستی است که میکوشد جهان را نجات دهد- و او ابدا تحمل ایدهآلیستها را نداشت.
لیدی ال by Romain Gary
My rating: 4 of 5 stars
آنت دختریه که در محلهی فقیری تو پاریس به دنیا اومده و طی اتفاقاتی با یه پسر آنارشیست –آرمان- آشنا میشه و عاشقش میشه. پسره هم اینو دوست داره ولی فکر و ذکرش بیشتر پی خرابکاریها و سرقت برای تامین پول عملیاتها و این چیزاس. در واقع این آشنایی هم به این هدف بوده که آنت خودشو به عنوان یه اشرافزاده جا بزنه تا بتونه تو خونهی ثروتمندا رفتوآمد داشته باشه و به انجام این سرقتها کمک کنه.
کتاب از جشن تولد هشتاد سالگی آنت که حالا شده لیدی ال (یه زن اسم و رسمدار تو انگلستان) شروع میشه، که در حین جشن میشنوه قراره یکی از ساختمانهای عمارتش رو برای ساخت اتوبان خراب کنن. خیلی به هم میریزه و شروع میکنه برای یکی از دوستانش به تعریف کردن از گذشته و رازی که داره...
که دیگه من به پایان تکاندهندهی کتاب اشاره نمیکنم! پیشنهاد میکنم خودتون بخونید. با وجود اینکه توصیفهای زیادی داره، کتاب تقریبا روونیه و ترجمهی خوبی هم داره.
آنت آهی کشید؛ میدانست که دیگر دنبال کردن بحث بیفایده است. فکر کرد: کاش آرمان کمی ضد اخلاق بود، کاش تنها هدفش در زندگی لذتجویی بود – در آن صورت چقدر با هم شاد و خوش میبودند! غارت مجموعهی گلندیل برایش چندان اهمیتی نداشت، اما از نظرش شرمآور بود که چنین ثروتی صرف منفجر کردن پلها، از خط خارج کردن قطارها، کشتن شاهان، چاپ روزنامهها و پشتیبانی از رفقا شود. رفقایی که هرگز به موسیقی گوش نمیدهند، به منظرهای از طبیعت توجه نمیکنند یا کلمهای در ستایش زیبایی یک تابلوی نقاشی بر زبان نمیآورند.
آرمان با پایش به کیف زد و گفت: «در اینجا آنقدر جواهر هست که یک سال زندگی ما را تامین میکند.»
لیدی ال بار دیگر با امید ضعیفی به صورتش نگاه کرد، اما خیلی خوب میدانست که منظورش از «ما» چیست: دهها میلیون مردم همه جای جهان، از شرق تا غرب، از پاریس تا چین – در حقیقت آنقدر زیاد که هرگز نمیتوانند یکدیگر را بیابند و آرمان هیچگاه نمیتواند چهرهی او را در میان آنهمه جمعیت ببیند.
پ.ن. کتابخونهی دانشکده چند وقتیه کتابهای عمومی هم اضافه کرده و لیدی ال اولین کتابی بود که از این بخش میگرفتم.