سلام

یکی از موضوعات مهمی که امسال باهاش درگیرم و تو پست اول سال هم بهش اشاره کردم، Self-learning یا همون خودآموزیه. از اونجایی که تو دو ماهی که از سال گذشت اون میزان پیشرفتی رو که هدفم بود نداشتم، لازم دیدم یه بازنگری در رَوشم بکنم.

اصولا وقتی دانشجو هستی یا سر کلاسی می‌ری، تعهدی که به اون کلاس داری (مثلا چون پول دادی یا چون می‌خوای درس رو پاس بشی) باعث می‌شه کلاس رو دنبال کنی، مباحث رو بخونی و تمرینا رو انجام بدی. در بدترین حالتش بالاخره شب امتحان می‌شینی ببینی درس چی بود! اما وقتی می‌خوای مبحثی رو خودت یاد بگیری تعهد به اون شکل وجود نداره. پس اینجا که نمره و مدرکی وجود نداره که بهت انگیزه بده، لازمه که قبل از هر چیز هدفت رو مشخص کنی که زمان خستگی یادت نره برای چی این مسیرو شروع کردی. ضمنا شاید بد نباشه به کسی غیر از خودت هم از روند کارت گزارش بدی.

غیر از اون پیدا کردن منبع هم مسئله‌س. نه که منبعی پیدا نشه، اتفاق الان دیگه به لطف اینترنت برای هر موضوعی بیش از حد منبع یادگیری وجود داره. در نتیجه باید اول بتونی منبع مناسبی پیدا کنی و بعدش هم خودتو راضی کنی که همین یکی فعلا کافیه!

مشکل بعدی حداقل برای من یادداشت برداشتنه. باید بپذیرم تو فرایند یادگیری همیشه در این مورد وسواس‌های کمال‌گرایانه داشته‌م. تو دوره‌ی دانشجویی وقت زیادی می‌ذاشتم که جزوه‌ی کاملی داشته باشم که بتونم درس رو با خوندنش بفهمم، در حالی که می‌شد نیمی از اون وقت رو به مطالعه‌ی منابع دیگه‌ای اختصاص بدم. منظورم این نیست که کتابای مرجع رو کامل بخونم، بلکه یه وقتا یه ویدیوی یوتیوب می‌تونه یه مبحث رو خیلی بهتر برای آدم جا بندازه. من بیشتر اوقات برای حل ابهاماتم اونقدری وقت نمی‌ذاشتم و دنبال منابع مختلف نمی‌رفتم. چون دیگه وقتی نداشتم!

طبق همین عادت هر بار اومدم یه دوره‌ی جدید رو خودم شروع کنم، ناخودآگاه می‌خواستم از همه‌ی مطالبی که گفته می‌شه یادداشت بردارم. چند ماه پیش هم تو یه پستی به این موضوع اشاره کرده بودم و یادمه یکی از دوستان پیشنهاد داده بود فقط کلمات کلیدی رو بنویسم. اما سختمه واقعا! من حتی اگه تصمیم بگیرم موقع گوش دادن به یه پادکست هم ازش یادداشتی بردارم دیگه نمی‌تونم جلوی نوشتنم رو بگیرم! :/

تازه نحوه‌ی ثبت کردن یادداشت‌ها هم هست. هنوز نتونستم بفهمم نوشتن روی کاغذ برام بهتر جواب می‌ده یا درست کردن جزوه‌ی اصطلاحا دیجیتالی. هر کدوم مزیتی دارن؛ نوشتن روی کاغذ وقتی داری یه ویدیو رو می‌بینی راحت‌تره. اینو هم شنیده‌م که کلا با دست نوشتن تاثیر بیشتری تو یادگیری داره. از اون‌طرف جزوه‌ی دیجیتالی می‌تونه همه جا در دسترست باشه، به مراتب قابلیت ویرایش راحت‌تری داره و همین‌طور سرچ! تازه از نظر اضافه کردن عکس و لینک و غیره هم امکانات زیادی برات فراهم می‌کنه.

موضوع بعدی لزوم انجام دادن یه پروژه‌س برای اینکه یادگیری کامل بشه. این با مراحل قبلی هم پیوند داره چون بعد از اینکه پروژه‌ای رو پیدا یا خودت تعریف کردی، باید نسبت به انجام کاملش تعهد داشته باشی. از طرف دیگه، باید بتونی یه جایی یادگیری پایه‌های اون مبحث رو کافی بدونی و اجازه بدی در طول انجام پروژه بفهمی چه چیزایی هست که یاد نگرفتی و حالا بری حفره‌ها رو پر کنی. یه چرخه‌س.

پس می‌تونم اینطور جمع‌بندی کنم که در خودآموزی این مسائل مهمن:

۱) هدف‌گذاری

۲) پیدا کردن منبع

۳) یادداشت‌برداری

۴) انجام پروژه

۵) تعهد

فعلا اینا مواردی بود که به ذهنم رسید. برای بعضی‌هاشون راه‌حل‌هایی دارم و برای بعضی نه. حتما تو روزهای آینده بیشتر از این موضوع و تجربه‌ی خودم می‌نویسم (الان تعهد ایجاد کردم D:).

ولی خیلی خوب می‌شه اگه شما هم چیزی به ذهنتون می‌رسه یا تجربه‌ای داشتین بگین اینجا. مخصوصا درباره‌ی جزوه نوشتن و کجا نوشتنش :))