سلام

توی دوران کرونا، خونواده‌ی ما تا حد زیادی از مهمونی‌ها و دورهمی‌ها دوری کرد. اما وقتی یکی از فامیل از دنیا می‌رفت، نمی‌شد ختمشو نرفت! (مگه اینکه خودشون تاکید می‌کردن ختمی نگرفتن). حالا نمی‌خوام ادعا کنم تو این دو سال فقط ختم رفتم، نه. بعضیاشو رفتم بعضیا رو نه. از اونور با دوستام یا با جمع خونواده بیرون هم می‌رفتم. اما بقیه‌ی فامیل رو خیلی کم دیدیم و اون هم زمان‌های کوتاهی بود. مثلا عید پارسال با داییم اینا تو پارک قرار عید دیدنی گذاشتیم، یا عمه عموها رو رفتیم جلو در خونه‌شون دیدیم!

البته اینکه خیلی از فامیل‌هامون تو شهرای دیگه هستن هم تو کم دیدن‌شون تاثیرگذاره. شاید همین فاصله باعث شده که من زیادم علاقمند به رفت و آمد با فامیل نباشم. اما تو این دو سال دیگه داشتم کمبودشو حس می‌کردم و هر بار که موقعیت کوتاهی پیش میومد ازش استقبال می‌کردم.

به چند ماه پیش که نگاه می‌کنم غصه‌م می‌گیره از حجم خبر فوت شدن آدم‌ها. از مشاور دبیرستان (که مادر یکی از همکلاسی‌هامونم بود) که تو بهمن به خاطر کرونا فوت کرد، تا خودکشی یکی از هم‌دوره‌ای‌های ارشد، و بعد از اسفند تا امروز؛ فوت شدن سه تا از فامیلا.

گاهی آدم دور و برشو که نگاه می‌کنه، می‌بینه چقدر آدم سالمند توی فامیل هست و هر کدوم کسالتی دارن. آدم دعا می‌کنه اینا باشن تا سال‌ها، اما همیشه این نگرانی وجود داره که نکنه چیزی‌شون بشه. بعد دو روز مونده به عید تلفن زنگ می‌زنه و می‌شنوی یه نفر که ۶۰ سالشم نشده بوده و هیچ مشکل قلبی نداشته، سکته کرده و از دنیا رفته. یا مشاور دبیرستان یا یه پسر جوون. آدمایی که اصلا انتظارشو نداشتی. در حالی که در مورد این بنده خدایی که دیروز صبح فوت شده، آدم حداقل می‌تونه خودشو اینطوری تسلی بده که عمرشو کرده بود و الان دیگه درد نمی‌کشه و...

و خب دلگیره که مهمونی و عروسی و اینا خیلی کمتر شده و همه‌ش فامیلا رو تو همون مجالس ختم می‌بینیم. بدیش وقتیه که می‌بینم این دلگیری رو بقیه‌ی خونواده به‌خصوص مامانم هم دارن. و وقتی سعی می‌کنیم مثلا تو همین عید برنامه‌ها یا سفرهای یه روزه‌ای جا بدیم که حال و هوامون عوض بشه،‌ همه‌ش با یه عذاب وجدانی همراهه.

نمی‌دونم باید چی کار کنم. کاش یکی عروسی کنه ما رم دعوت کنه! خودم که حوصله‌شو ندارم :/

ببخشید که پست تلخی شد. و می‌دونم که این موضوع برای خیلی‌ها تو این دو سال وجود داشته. خدا همه‌ی رفتگان رو بیامرزه.

توی ماه رمضون برای همدیگه دعا کنیم :)