سلام :)
فاطمه هستم، بیست و خورده‌ای ساله از تهران! :دی خیلی ساله که وبلاگ می‌نویسم و عادت کردم بهش. خیلی وقتا برای ثبت تجربه‌ها و خاطراتم بوده و خیلی وقتا صرفا برای اینکه نوشتن حالمو بهتر می‌کنه. خلاصه که کاملا دلی :)
طبیعتا اون اول بلاگفا بودم. (از وبلاگای فن‌پیج‌طور شروع شد!) چند جای دیگه رو امتحان کردم ولی موندگار نشدم. بعد یه مدت زیادی تو میهن‌بلاگ نوشتم و حالا هم جهت تنوع و این چیزا، اومدم به بیان، رسانه‌ی متخصصان و اهل قلم افتخار بدم! :دی
«بلاگی از آنِ خود» با الهام از اسم کتاب «اتاقی از آن خود» (نوشته‌ی ویرجینیا وولف) انتخاب شده. این نکته رو فقط برای رعایت حق کپی‌رایت گفتم وگرنه من کتابو نخوندم. :)) (جدا امیدوارم اسم تکراری نباشه :|)
در واقع تو همشهری داستان تیر ماه، یه بخشی بود به همین اسم اتاقی از آن خود شامل یه سری عکس از اشیای تیر خورده، با این توضیح: «در ایالت آیداهوی آمریکا تیراندازی تفریحی قانونی است، دنیل جورج عکاس سراغ اشیایی رفته که مردم خشم‌شان را سرشان خالی کرده‌اند.» ایده برام جالب بود و منو یاد عکسی انداخت که خیلی وقت پیش تو تلگرام پخش شده بود با این توضیح که تو نیوجرسی یا یه همچین جایی، اتاق‌هایی وجود داره که می‌تونی پول بدی بری وسیله‌های توش رو درب و داغون کنی که اعصابت راحت بشه. :)))
البته قرار نیست تا این حد خشن و بی‌اعصاب و غرزننده باشم اینجا! :)) میشه اینطوری نگاه کرد که آدم تو اتاق خودش راحته و خودشه و این چیزا. اینم از این.
به دلیل ملاحظات امنیتی (!) ترجیحم اینه که وبلاگم رو فقط آشناهای مجازی داشته باشن. پس ممنون میشم اگه احیانا آشنای حقیقی‌ای اتفاقی گذرش به اینجا افتاد و منو شناخت، امانت‌دار باشه :)
پیشاپیش ممنون از همراهی‌تون! :)
پ.ن. این نرم‌افزار مهاجرتونم همراهی نکرد بک‌آپ میهن‌بلاگم رو انتقال بدم اینجا. ایش :))
