۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «میهنــبلاگ» ثبت شده است

۲۷۱

سلام، امیدوارم حالتون خوب باشه.

۱) چالش روزی چند ساعت بدون تکنولوژیم تموم شد. یه یادداشت آخرش اضافه کردم که اگه دوست داشتید همون‌جا بخونین.

۲) [خطر اسپویل جزئی] Tenet رو دیدم امروز (فیلم جدید نولان، که بالاخره کیفیتای خوبش داره میاد). من گاهی حس می‌کنم موقع فیلم دیدن به خودم سختی می‌دم :)) با زیرنویس انگلیسی می‌بینم و اون وسط بعضی کلمه‌ها رو چک می‌کنم (حالا نه هر کلمه‌ای که بلدش نباشم) یا بعضی جاها می‌زنم عقب که بهتر بفهمم چی شد. حالا، برای فیلمی مثل تِنت که روایتش غیر خطی و پر از عقب و جلو رفتن تو زمانه، فکر کنم همین عقب زدنای من هم باعث گیجی بیشترم شدن :))

بدم نمیاد تحلیلایی رو که راجع بهش نوشته شده بخونم یا ویدیویی چیزی ببینم، ولی بیشتر دلم می‌خواد اول خودم کمی درباره‌ش بنویسم که برداشت اولیه‌ی خودم رو داشته باشم بعد برم سراغ اونا.

۳) کپی کردن مطالب وبلاگ قبلیم (تو میهن‌بلاگ) هم به پایان رسید. با خوندن نوشته‌های قدیمیم متوجه شدم که از بعضی جهات خیلی رشد کردم و از بعضی جهات هنوز همون‌طوری‌ام! مثلا درسته که یه رفتارایی از خودم نوشته بودم که الان از یادآوری‌شون تعجب می‌کنم (و خدا رو شکر که دیگه اونطوری نیستم!) ولی یه رفتارها یا حساسیت‌هایی رو سال‌هاست که دارم. یا مشکلی رو که فکر می‌کردم تازگی با یه جمع دوستانه پیدا کردم، فهمیدم از همون موقع فارغ‌التحصیل شدن از دبیرستان کم‌وبیش داشتم! واقعا بعضی از این موارد به نظرم جای فکر دارن.

۴) مطمئن نیستم دلم برای دانشگاه رفتن تنگ شده باشه. از آخرین باری که رفتم بیشتر از یک ماه می‌گذره، و گرچه تو خونه نمی‌تونم خوب کار کنم (جالبه که اینو هفت هشت سال پیش هم تو اون یکی وبلاگ نوشته بودم!)، این اواخر هر بار که دانشگاه رفتم هم نتونستم خوب کار کنم! براش می‌تونم چند تایی دلیل بشمرم، هم از عوامل درونی و هم بیرونی، که بیاید فعلا واردش نشیم. ولی کلا یه طورایی برام غم‌انگیزه.

۵) اون کتابایی که گفتم به علاوه‌ی چند جلد کتاب دانشگاهی رو گذاشتم تو اپلیکیشن کنسل (Can Sell!) برای فروش. حالا امروز یه بنده‌خدایی زنگ زد به گوشیم و چرت بعدازظهر منو پاره کرد که بگه فیزیک هالیدی رو می‌خواد. قرار شد آدرسشم برام بفرسته و وقتی فرستاد شماره کارت خواست. من تو پیامم به جز نوشتن شماره کارت، ازش فامیلش رو پرسیدم (نگفته بود) و اسم کتاب رو گفتم که مطمئن شم درست فهمیدم. دیگه جواب نداده از اون موقع :| به نظرتون منصرف شده؟ ینی فقط می‌خواست منو از خواب بپرونه؟ :/

۶) قضیه‌ی این ترک بیان چیه دوباره؟ اگه مشکلی هست بگین ما هم در جریان باشیم و تصمیمی بگیریم.

  • فاطمه
  • پنجشنبه ۱۳ آذر ۹۹

خداحافظی با «خوشحالم!»

بعد از ماه‌ها پنل میهن‌بلاگ رو باز، و خاکی که رو داشبورد نشسته رو فوت می‌کنم. منوی سمت راست می‌گه ۲۵ تا نظر تایید نشده دارم. یادم نیست دفعه‌ی قبل این عدد چند بود، ولی حدس می‌زنم اگه نظر جدیدی هم اومده باشه تبلیغاتیه. نظرات رو باز می‌کنم ولی هر کار می‌کنم فقط ۳ تا از قدیمی‌ها رو نشونم می‌ده. یادم میاد شنیده بودم که چند وقت پیش برای کامنت‌های میهن‌بلاگ چنین مشکلی پیش اومده.

به هر حال اون سه تا کامنت از آدم‌های واقعی‌ان. یکی‌شون از امین نامیه که چند سال پیش تولدم رو تبریک گفته. فکر کنم از زمان فعالیتم تو فروم کتاب‌های فانتزی می‌شناختمش. (اسم پروفایلش ققنوس بود؟) وبلاگه رو که زدم تا یه مدت سر می‌زد، بعدش نمی‌دونم کجا رفت... کامنت دیگه از مهشاده که راجع به رشته‌ی مهندسی شیمی راهنماییم کرده. تو دبیرستان یه مدت عاشق شیمی شده بودم. یادمه پست‌هاش رو که می‌خوندم صرفا از اسم درس‌های مکانیک سیالات و مقاومت مصالح خوشم اومده بود و وقتی رفتم مکانیک خوشحال بودم اینجا هم اون درسا رو داریم! کاش می‌شد پیداش کنم بهش بگم که آخرِ اون ۴ سال دیگه نه سیالات رو دوست داشتم نه مقاومت رو؛ کنترلی شدم!... طبق عادتم از بیان، اون سه تا کامنت رو تایید می‌کنم و لیست خالی می‌شه. یادم نمی‌مونه کامنت سوم از کی و چی بود. عدد اون بغل شده ۲۲ ولی فقط جنبه‌ی تزئینی داره!... تو صندوق پیام‌ها هم (یه بخش جدا از نظردهی پست‌ها) یه پیام دارم از هولدن، دی ۹۴. نمی‌دونم سر چه پست یا جریانی بوده که لینک یکی از پست‌های خودش رو داده و بعدم دو نقطه خط همیشگیش رو زده. عنوان پیغام هم دو نقطه خطه :)) لینک رو که باز می‌کنم می‌نویسه چنین مطلبی وجود ندارد (چون همه‌ی پست‌های وبلاگش رو پاک کرده).

شروع می‌کنم به مرور پست‌هام و کپی کردن بیشترشون، چون نمی‌دونم نسخه‌ی پشتیبانی که گرفتم چقدر به درد می‌خوره. یادم میاد وقتی می‌خواستم بیام بیان، سعی کردم از نرم‌افزار مهاجر استفاده کنم و اون موقع هیچ پستی رو نتونستم باهاش انتقال بدم. دوباره نصب و امتحانش می‌کنم. این بار نصفه‌نیمه کار می‌کنه و فقط یه سری از پست‌های اول رو انتقال می‌ده (به یه وبلاگ جانبی تو بیان که واسه همین جور تست‌ها ساختمش). برمی‌گردم به همون بک‌آپ گرفتن دستی! و به این فکر می‌کنم که حداقل فرصت همین کپی کردن رو دارم. به بدی حال اون سالِ بلاگفایی‌ها نیست که یهو بی‌خبر وبلاگاشون پرید...

وبلاگ‌نویس‌ها اغلب کوله‌بار نوشته‌هاشون رو دوش‌شونه. بعضیاشون اگه بخوان از وبلاگ یا سرویسی به وبلاگ و سرویس دیگه جابه‌جا بشن، هر چی داشتن برمی‌دارن و با خودشون می‌برن به وبلاگ جدید. بعضیای دیگه مثل من، انگار هر فصل از زندگی‌شون تو یه وبلاگه. یه فصل که تموم می‌شه می‌رن یه جای دیگه از صفر شروع می‌کنن. هرچند اونا هم همیشه نیم‌نگاهی به فصل‌های قبل دارن. تو هر دسته که باشیم، انگار برای ما وبلاگ‌نویس‌ها این سبکِ تلخِ زندگی وبلاگی داره عادی می‌شه. اینکه ماه‌ها و سال‌ها تو یه سرویس بنویسیم، بعد یه روز بی‌خبر یا با‌خبر، ببینیم که اثری از نوشته‌هامون نیست. نوشته‌هایی که خیلی بیشتر از کلمات هستن. پشت‌شون کلی از خاطره‌ها و تجربه‌هامون و تعامل با آدم‌های دیگه‌ی این فضاست. در نهایت ماییم و کوله‌باری از هر اونچه که تونستیم از وبلاگ قبلی نجات بدیم، که باهاش به یه سرویس دیگه کوچ می‌کنیم. ولی هر چقدرم جای جدید به نظرمون خوب باشه، ته دلمون همیشه این ترس هست که نکنه اینجا هم یه روز سروراش خاموش بشه! که بمونیم پشت سیستم، خیره به وبلاگی که دیگه نیست...

با اینکه غم‌انگیزه ولی راستش زیادم دراین‌باره بدبین نیستم. چند باری هم که بحثش شده، گفته‌م که اینقدر درباره‌ی بیان و به طور کلی وبلاگ‌نویسی منفی نباشیم. چون قضیه اینه که [هرچند توجیه خوبی نیست] مگه اصلا جایی رو داریم که بریم و مطمئن باشیم همیشه هست؟ سرویس‌دهنده‌های وبلاگ فارسی که هیچی، حتی در مورد گوگل و فیس‌بوک هم نمی‌تونی همچین چیزی رو با اطمینان بگی. اصلا دنیا رو نگاه کن، هیچ‌جا هیچ قطعیتی وجود نداره! ولی نمی‌گی چون اینطوریه پس زندگی نمی‌کنم، می‌گی؟ (میهن جون برو حال کن چطور فلسفیش کردم)!

اینه که بیشتر از این سختش نمی‌کنم. شاید اگه همچنان تو میهن‌بلاگ می‌نوشتم اوضاع فرق می‌کرد، ولی الان فقط کپی‌هام رو می‌گیرم که فصل قبلیم رو داشته باشم و شاید گاهی بعضی حرفا رو از کوله‌م دربیارم و اینجا هم بذارم. یه اسکرین شات هم می‌گیرم از صفحه‌ی اولش که قیاقه‌شو یادم نره! و میام این پست رو می‌ذارم که با همراه مجازی ۶ سال از زندگیم خداحافظی کرده باشم :)

+ خبرش!

  • فاطمه
  • شنبه ۸ آذر ۹۹

•• اسم وبلاگ از عنوان کتاب "اتاقی از آن خود"ِ ویرجینیا وولف برگرفته شده.
آرشیو مطالب