می‌خواستم در ادامه‌ی دو پست قبل از یک جهت دیگه درباره‌ی سال پیش و امسال حرف بزنم: سفر.

می‌خواستم بگم عید پارسال یه سفر کوتاه به سمنان داشتیم و شاید چون نوشتن سفرنامه‌ش رو بارها به تعویق انداختم و بعد هم فراموش شد، کل سال از این نظر نفرین شد و دیگه سفری نرفتم!! بعد بگم امسال قراره این طلسم رو بشکنم و این صحبتا.

هفته‌ی آخر فروردین (تعطیلات عید فطر) رفتم اصفهان. ترکیبی از سفر تنهایی/دوستانه. تجربه‌ی خیلی خوبی بود و واقعا اون سه روز بهم خوش گذشت. نیاز داشتم به دور شدن و فکر نکردن و کاری نکردن.

به هر صورت، یک عالمه عکس گرفتم که اینستاگرام که هیچی، توی کانال هم جز یکی دو تا چیزی نذاشتم. حتی با اینکه زهرا یه عالمه عکس خوب ازم گرفت، هنوز عکس پروفایلمو هم عوض نکردم. پس سفرنامه نوشتن دیگه خیلی دور از انتظاره :))

اما نکته‌م همینه. از کِی فکر کردم اگه کاری که انجام میدم رو ثبت نکنم کامل نمی‌شه؟

سفر رو رفتی و خوش گذشته، حتما نباید گزیده‌ی عکساشو نشون ملت بدی یا سفرنامه (حتی شخصی) بنویسی که بگی این تسک کامل شده.

کتابه رو می‌خونی و یه مفهوم کلی ازش برداشت می‌کنی و شاید دو تا جمله هم ازش یادت بمونه، حتما نباید از هر فصل خلاصه بنویسی که مطمئن باشی کامل خوندیش!

و خیلی مثال‌های دیگه.

نوشتن خیلی خوبه و می‌تونه مفید باشه، ولی از کجا اینطور تو ذهنم تبدیل به وسواس شد که اگه انجامش ندم حس می‌کنم اون کار کامل نشده؟

از اونجایی که کارم تو محیط دانشگاهه، به پیشنهاد یکی از بچه‌ها سر یه کلاسی میرم این ترم. درس به درد بخوریه و از حضور سر کلاسش لذت می‌برم. حالا منی که تو دوره‌ی دانشجویی شدیدا عادت به جزوه نوشتن داشتم، نهایتا یه دفترچه‌ی کوچیک با خودم می‌برم و هر جلسه فقط چند تا کلیدواژه می‌نویسم که بعدا سرچ کنم. گاهی حتی سر کلاس سرچ می‌کنم چون دستم آزاده و درگیر نوشتن تمام نکات نیستم. البته جنس درس و اینکه قرار نیست امتحانش رو بدم هم رو این قضیه تاثیر داره. ولی خب! یه حس رهایی خاصی داره و این موضوع که اینطوری هم متوجه مطالب می‌شم خوشحالم می‌کنه. (حتی همین رویکرد جدید داره وسوسه‌م می‌کنه دوباره بیام دانشجو بشم!)

نوشتن و ثبت کردن همچنان برام لذت‌بخشن. اینکه برگردم و پیشرفت خودم رو تو یه بازه‌ای بسنجم، یا خاطراتم رو بخونم و... بهم حس خوبی می‌ده. اما یه مدت تبدیل به وسواس شد و الان با اینکه کمتر می‌نویسم انگار همچنان اون وسواس توی ذهنم هست (که فکر می‌کنم کار کامل نشده). هنوز هم چیزایی رو ثبت می‌کنم که به نظرم اضافه میان ولی نمی‌تونم ثبت‌شون نکنم!

نمی‌دونم دقیقا چطور، ولی می‌خوام سعی کنم یه تعادلی تو این موضوع پیدا کنم.