سلام :)
این چالش نوشتن مرام‌نامه یا به نوعی منشور اخلاقی وبلاگ‌مون از وبلاگ آقای سر به هوا راه شروع شده و ممنونم ازشون که منو هم دعوت کردن.
صفر. اولش تمایل زیادی به نوشتن این مرام‌نامه نداشتم چون فکر می‌کردم چارچوب تعیین کردن برای یک صفحه‌ی اجتماعی زیاد معنا نداره. هر کسی که اینجا رو باز کنه الزاما نمیاد اول این مطلب رو بخونه یا ممکنه بخشیش به نظرش منطقی نیاد و اونم بخواد طبق نظر خودش عمل کنه. پس در نهایت هر بندی که الان می‌نویسم چیز صد در صدی نیست، صرفا خواست یا تلاش منه.
یک. مهم‌ترین قانونی که من برای وبلاگم دارم اینه که آدرسش رو به هیچ‌کس از آدمایی که در دنیای واقعی که می‌شناسم ندم. اینجا خیلی وقتا برام شبیه یه دفترچه خاطرات می‌مونه یا جایی که از افکاری توش می‌نویسم که شاید دلم نخواد هر کی می‌شناسم ازشون خبر داشته باشه. (معدود بلاگرهایی هستن که در واقعیت می‌شناسم‌شون ولی آشنایی با اونا هم اول مجازی بوده.) با توجه به بند صفر نمی‌تونم بگم راضی نیستم کسی که منو می‌شناسه اینجا رو بخونه، چون به هر حال یه جای مخفی نیست که تنها راه رسیدن بهش آدرس دادن من باشه :)) ولی ترجیح می‌دم این اتفاق نیفته.
دو. به هر کسی که اولین بار برام کامنتی گذاشته باشه یا ببینم دنبالم کرده سر می‌زنم و اگه از مطالبش خوشم بیاد منم دنبالش می‌کنم. اما متقابلا توقع ندارم که دنبال بشم. خوبه همین‌جا ازتون بخوام اگه به هر دلیلی علاقه‌ای به ادامه‌ی خوندن اینجا ندارید بدون رودروایسی قطع دنبال کنید، واقعا ناراحت نمی‌شم. حتی تو فکرمه خودم هم به زودی یه همچین مروری رو همه‌ی وبلاگ‌هایی که تو لیست دنبال شده‌هام هستن داشته باشم.
سه. دنبال کننده‌های خاموش خیلی اذیتم نمی‌کنن (طبق بند صفر!) اما هر چی کمتر باشه بهتره :)
چهار. کامنت‌های ناشناس در حالت کلی برام جالب نیستن. چرا به جاش با یه اسم الکی کامنت نمی‌ذارید؟ من که نمیام (و نمی‌تونم!) از رو آی‌پی‌تون بگردم ببینم کی بودید :))
پنج. بیشتر اوقات روم نمی‌شه از کسی که پست رمزدار گذاشته رمز بخوام، تصورم اینه که شاید واقعا پستش شخصیه و من نباید بخونم! شاید برا همینه که خودمم خیلی پست رمزدار نمی‌ذارم یا بعد از یکی دو روز رمزدارش می‌کنم.
شش. تا جای ممکن همه‌ی کامنت‌ها رو جواب می‌دم. یه استثنائش کامنت‌هاییه که آخر صحبتم با شخصی بودن و فرضا طرف فقط یه اموجی گذاشته و اگه بخوام جواب بدم این کار می‌تونه تا بی‌نهایت ادامه پیدا بکنه :))
هفت. گاهی وقتا پست‌هایی رو که جاهای دیگه خوندم و خوشم اومده تو قسمت پیوندهای روزانه می‌ذارم. اگر دوست داشتید یه نگاهی به اون قسمت هم داشته باشید :)
همین دیگه. کسی رو هم دعوت نمی‌کنم چون به نظرم نفر آخری‌ام که نوشتم :))
