پیش اومده بگین اگه برمی‌گشتم به عقب فلان تصمیم رو می‌گرفتم؟ فلان حرفو نمی‌زدم؟ راه دیگه‌ای رو می‌رفتم غیر از اینی که الان اومدم؟
خب به نظر من اگه به فرض به عقب برگشتن ممکن باشه، آگاهی‌مون از شرایط آینده همراه‌مون برنمی‌گرده. اون لحظه‌ای که بوده عینا تکرار میشه با همون شرایط و دانش و هیجانی که اون موقع داشتیم. گول فیلمای علمی تخیلی رو نخوریم، نمی‌شه تقلب کرد و چیز اضافه‌ای برد عقب.*
تنها چیزی که ممکنه اگه برگردیم به عقب تغییر کنه، اتفاقاتی‌ان که شانسی میفتن. سکه‌ای که یه بار خط اومده، ممکنه این بار شیر بیاد و شرایط رو عوض کنه. ولی مگه چند درصد اتفاقات شانسی‌ان؟ زندگی فوتبال نیست که اول هر بازی شیر یا خط بندازیم. ما فکر می‌کنیم و براساس شرایط زمینو انتخاب می‌کنیم، یا شاید به حرف دلمون گوش بدیم، ولی هر چی هست انتخابامون (بالای ۹۹ درصد) شانسی نیستن.
پس شاید بهتر باشه جای اینکه حسرت گذشته رو بخوریم، رو الانمون تمرکز کنیم. اصلا بیا تصور کنیم از آینده برگشتیم جایی که الان هستیم و این بار باید تصمیم درست‌تری بگیریم.
خیلی چیزا اونطوری که می‌خواستم پیش نرفتن. ولی نمی‌تونم بشینم فقط بهشون فکر کنم. باید بلند شم یه کاری بکنم...
* می‌دونم که میشه یه جور شاید علمی‌تر هم به قضیه نگاه کرد و گفت آگاهی الانمون هم باهامون برمی‌گرده عقب. ولی من نخواستم اونطوری فکر کنم بهش :)
